کنترل کیفیت بلبرینگ

کنترل کیفیت یاتاقان ها فرآیندی است که برای اطمینان از کیفیت و عملکرد صحیح بلبرینگ ها انجام می شود. کنترل کیفیت بلبرینگ ها در تمامی مراحل تولید از تامین مواد اولیه تا تولید نهایی و تحویل محصول قابل انجام است.

یکی از مراحل اصلی کنترل کیفی یاتاقان ها بررسی و ارزیابی مواد اولیه است. انواع مختلفی از یاتاقان ها از مواد مختلفی مانند فولاد آلیاژی، فولاد کربنی و سرامیک ساخته می شوند. در این مرحله خواص مکانیکی و شیمیایی مواد بررسی می شود تا مواد مورد استفاده مطابق با استانداردها و الزامات اولیه باشد.

مرحله بعدی کنترل کیفیت شامل بررسی عملکرد و صحت یاتاقان ها در فرآیند تولید است که شامل اندازه گیری ابعاد یاتاقان ها، آزمایش نیرو و تست های عملکردی مانند سرعت چرخش بار و عمر مفید یاتاقان ها می باشد. بلبرینگ ها همچنین، عملکرد سطح صاف و پوشش های سطح نیز ارزیابی می شود.

در این مرحله با استفاده از ابزار اندازه گیری دقیق ابعاد بلبرینگ ها بررسی می شود. این ابعاد شامل قطر داخلی و خارجی بلبرینگ، ضخامت حلقه ها و ارتفاع می باشد. اگر ابعاد بلبرینگ ها خارج از محدوده تعیین شده در استانداردها باشد، بلبرینگ ناقص در نظر گرفته می شود. در تست های عملکرد، عملکرد و عمر مفید یاتاقان ها نیز بررسی می شود.

یکی از مهمترین معیارها تعیین سختی سطح یاتاقان است. زیرا در عملکرد و عمر مفید یاتاقان ها بسیار موثر است.
به طور معمول، یاتاقان ها در شرایط خاصی مانند سرعت های مختلف چرخش بار و دما قرار می گیرند و عملکرد آنها قابل قبول یا ناقص ارزیابی می شود.

همچنین، یاتاقان ها ممکن است تحت بارهای استاتیکی و دینامیکی در طول آزمایش های عملکردی قرار گیرند.

مرحله آخر تست های بازرسی قبل از تحویل محصول به مشتری انجام می شود. در این مرحله بلبرینگ ها بررسی می شوند تا اطمینان حاصل شود که تمام استانداردها و الزامات کیفی رعایت شده و یاتاقان ها قابل قبول هستند.

به عنوان مثال، در بازرسی چشمی، برای تشخیص هرگونه عیوب خارجی مانند ترک روغن، خوردگی یا خراش بررسی می شوند. این بازرسی را می توان به صورت دستی توسط دستیاران و یا با استفاده از دستگاه های مخصوص بزرگنمایی و بررسی تصاویر بلبرینگ ها انجام داد.

در مرحله نهایی تست هایی مانند تست تراکم، تست بازرسی فلزات، تست های اولتراسونیک و تست های رادیوگرافی بر روی بلبرینگ ها انجام می شود. این تست ها برای تشخیص هر گونه خطا و ایجاد جریان های ناخواسته و نقص در ساختار داخلی بلبرینگ ها استفاده می شود. .

سختی سطح بلبرینگ
سختی سطح یاتاقان یکی از ویژگی های مهم در کنترل کیفیت و عملکرد بلبرینگ است. سختی سطح یاتاقان به مقاومت یاتاقان در برابر نفوذ و سایش و خوردگی موثر در طول عمر آن اشاره دارد. سطح بلبرینگ می تواند سختی متوسط یا آنیل شده، یعنی نرم داشته باشد.

روش های مختلفی برای اندازه گیری سختی سطح یاتاقان استفاده می شود. یکی از روش های رایج برای اندازه گیری سختی سطح یاتاقان، تست سختی راکول است. در این آزمایش یک سوزن با بار مشخص بر روی سطح یاتاقان فشار داده شده و عمق نفوذ سوزن در سطح اندازه گیری می شود. بلبرینگ ثبت شده است. سختی سطح بلبرینگ معمولاً با استفاده از مقیاس های سختی مانند سختی راکول یا برینل اندازه گیری می شود.

سطح بلبرینگ با سختی مناسب می تواند طول عمر و دقت بلبرینگ را افزایش دهد. سطح یاتاقان با سختی مناسب در برابر سایش و خوردگی مقاومت بیشتری دارد و از جوش و فشار ناشی از بار و استفاده مداوم محافظت می کند. همچنین سختی سطح بلبرینگ می تواند اثرات کاهش ضربه ها و ارتعاشات در عملکرد بلبرینگ را کاهش دهد.

معمولاً سختی سطح بلبرینگ در نواحی تماس را می توان با آبکاری و پوشش های مختلف سطح تنظیم کرد. انتخاب سختی مناسب به نوع یاتاقان، محیط عملکرد بلبرینگ و نیازهای کاربرد بستگی دارد.